เพื่อนบ้านคนใหม่กับน้ำใจที่งดงาม

เที่ยวหาน้ำใจ ตอนที่ 2 "เพื่อนบ้านคนใหม่"

      วันนี้แอดมีเรื่องราวน่าประทับใจมาเล่าให้ฟังกันอีกแล้วครับ เรื่องมีอยู่ว่าข้างบ้านแอดมีเพื่อนบ้านย้านมาอยู่ใหม่ บ้านแอดเป็นบ้านแบบทาวน์เฮาส์ครับ วันที่เค้าขนของเข้า แอดนั่งเล่นกับแมวอยู่หน้าบ้านพอดี เค้าก็ทักทาย แนะนำตัว ฝากเนื้อฝากตัว นับว่าเป็นคนที่อัธยาศัยดีมากๆ คุยกันได้สักพักเค้าขอตัวกลับ อีก 3 วันเค้าถึงจะเข้ามาอยู่ แอดก็ไม่ได้คิดอะไร ก็แค่คิดว่ามีเพื่อนบ้านเพิ่มแค่นั้นเอง



      เวลาผ่านไปจนถึงวันอาทิตย์ มีเสียงเคาะประตูบ้าน ก็สงสัย ไม่ได้นัดใครไว้นี่นา ปรากฎว่าเป็นเพื่อนบ้านใหม่นี่เอง มาพร้อมกับผลไม้หลากหลายชนิด ปริมาณมากพอที่จะกินได้ 2 – 3 วันเลยทีเดียว แอดก็ตกใจ หูยย พี่ให้เยอะไปมั้ยครับเนี่ย เค้าก็บอกว่าไม่เป็นไร เค้าเอามาจากสวนของเค้าเองที่จันทบุรี ยิ่งบังเอิญไปอีก เพราะญาติทางฝั่งพ่อแอดเป็นคนจันทบุรี ระหว่างที่คุยกันแอดคิดในใจว่า เจอกันแค่วันที่ย้ายของ เค้ายังอุตส่าห์คิดถึงเรา เอาของมาฝาก ผูกมิตรกับเราดีมาก



      วันแรกผ่านไปก็ได้ความรู้สึกดีๆ ได้เพื่อนใหม่ ยังไม่พอ วันที่สองเค้าซื้ออาหารแมวมาฝากแมวแอดด้วย แอดก็เลยบอกว่าคราวหลังไม่ต้องลำบากก็ได้ครับ ผมเกรงใจ เค้าก็แซวกลับมาว่าไม่เคยดูเหรอ โฆษณาที่บอกว่า เพื่อนบ้านคือกล้องวงจรปิดที่ดีที่สุดอ่ะ แอดก็ขำ แซวกลับไป แหม จะให้ผมเป็นกล้องวงจรปิดนี่เอง เล่ามาถึงตรงนี้แล้ว หลายคนอาจจะมองว่า ก็เรื่องธรรมดานี่ ใช่ครับ มันก็ธรรมดา แต่ยังไม่หมดแค่นั้น

      มีอยู่วันนึง หลังจากที่เพื่อนบ้านใหม่ย้ายมาอยู่ได้ประมาณสัปดาห์กว่าๆ เป็นวันที่ฝนตกหนักมาก แล้วฝ้าตรงเพดานด้านหลังบ้านของแอดมีน้ำรั่วซึม แอดก็กลัวฝ้ามันจะถล่มลงมา พอฝนหยุดตกก็โทรหาช่าง คิวเต็มบ้าง ราคาแพงเกินไปบ้าง ต้องนัดล่วงหน้าบ้าง แอดก็ยืนโทรไปบ่นไปอยู่หน้าบ้าน เพื่อนบ้านใหม่ได้ยิน เค้าบอกว่าขอดูหน่อยได้มั้ย อาการเป็นยังไง ตรวจสภาพเสร็จแล้วเค้าบอกว่า เดี๋ยวซ่อมให้ เค้ามีอุปกรณ์เหลืออยู่ ขาดเหลืออันไหนเดี๋ยวเค้าไปซื้อให้ก่อน เพราะตอนซื้อบ้านนี้เค้าก็ทำเอง บวกกับเค้าเคยเป็นช่างต่อเติมบ้านมาก่อน



      ใช้เวลาซ่อมค่อนข้างนาน ทำให้อย่างดี พอซ่อมเสร็จ แอดก็จะให้สินน้ำใจเป็นค่าเสียเวลากับค่าอุปกรณ์ส่วนต่าง ตรงนี้แหละครับที่ประทับเพื่อนบ้านคนนี้มากๆ เค้ารับไว้แค่ค่าอุปกรณ์ที่ไปซื้อมาเพิ่ม แต่ไม่ยอมเอาค่าเสียเวลาจากแอดแม้แต่บาทเดียว แม้ว่าจะคะยั้นคะยอสักแค่ไหน จากสินน้ำใจก็เปลี่ยนเป็นขอเลี้ยงข้าว ก็ปฏิเสธอีก แอดเลยบอกว่า “ไม่ได้หรอกพี่ อุปกรณ์ที่เหลือจากพี่ พี่ก็ต้องซื้อมา แถมยังรบกวนเวลาพี่อีก ปกติถ้าจ้างช่างมาซ่อม ค่าใช้จ่ายก็ไม่น้อยนะ ผมเกรงใจ” เพื่อนบ้านคนนี้ก็บอกว่า “เอางี้ พี่เอาน้ำใจให้น้อง คราวหลังพี่ต้องการความช่วยเหลือ น้องเอาน้ำใจมาให้พี่ โอเคนะ” นับเป็นวันที่ดีวันนึงเลยล่ะครับ ได้เพื่อนบ้านที่ดี มีน้ำใจ ถึงแม้จะไม่ได้ออกไปไหนไกล แต่เที่ยวหาน้ำใจ อยู่ที่ไหนก็เจอได้ ข้างบ้านแอดยังเจอเลยครับ สำหรับใครยังไม่ได้อ่าน ตอนที่ 1 สามารถอ่านได้ ที่นี่

..........................

กรมส่งเสริมวัฒนธรรม โดย กระทรวงวัฒนธรรม

#กรมส่งเสริมวัฒนธรรม #เที่ยวหาน้ำใจ