ผศ.ดร.ธรณ์ ธำรงนาวาสวัสดิ์ นักวิชาการด้านทะเลและสิ่งแวดล้อม อาจารย์ประจำภาควิชาวิทยาศาสตร์ทางทะเล คณะประมง มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ โพสต์ เรื่องพะยูน ดงตาลที่เกาะหลังเต่า ในเพจเฟซบุ๊ก Thon Thamrongnawasawat โดยระบุว่า
“มันเป็นเรื่องเศร้า จึงต้องทำใจก่อนเขียน ลูกพะยูน “ดงตาล” จากไปแล้วครับ เธอคือตัวที่เจอกับคุณลุงเต่าที่ผมเพิ่งเขียนเรื่องไปเมื่อ 3-4 วันก่อน ดงตาลเป็นลูกพะยูนเพศผู้ อาศัยอยู่ในอ่าวสัตหีบกับแม่เมื่อปีก่อน แม่ลูกอยู่ด้วยกันแสนสุข แต่มันไม่ยืนยาว
เมื่อต้นเดือนธันวาคม แม่พะยูนตาย เกยตื้นที่สัตหีบ หลายคน เชื่อว่า เป็นแม่ของดงตาล เพราะหลังจากนั้นมีรายงานว่าพบลูกพะยูนอยู่เพียงลำพังในอ่าวสัตหีบ
มีข่าวเป็นระยะ เช่น เจอพะยูนอยู่กับเต่า จนท้ายสุด มีการสำรวจร่วมกันระหว่างทหารเรือกับผู้เชี่ยวชาญเรื่องพะยูน ทำให้เกิดภาพและเรื่องราวที่เขียนให้เพื่อนธรณ์อ่าน
ตอนที่ผมเขียน ผมก็พอทราบอยู่ว่าโอกาสที่ดงตาลจะรอดมีน้อยยิ่งกว่าน้อย ดงตาลยาวแค่เมตรเดียว ยังไม่น่าจะหย่านม อยู่เพียงลำพัง ธรรมชาติโหดร้าย แต่อาจไม่โหดเท่ามนุษย์ที่ “อาจ” เป็นสาเหตุทำให้แม่ดงตาลจากไป จนกลายเป็นจุดเริ่มต้นของจุดจบ และจุดจบไม่ใช่แค่ดงตาล เรื่องเศร้ายังอาจไม่ถึงคำว่าจบบริบูรณ์
รายงานของกรมทะเลในพ.ศ.2565 ที่สัตหีบมีพะยูน 5 ตัว (ภาพในคอมเมนต์) เดือนกันยายน ปีก่อน ตาย 1 ตัว เดือนธันวาคม ปีก่อน ตาย 1 ตัว (อาจเป็นแม่ดงตาล) เดือนกุมภาพันธ์ ดงตาลตาย
แม้ข้อมูลจากกรมทะเลบางส่วนเป็นการประเมิน อาจไม่ใช่ 5 เป๊ะๆ แต่ก็คงคลาดเคลื่อนไม่มาก ในเวลา 6 เดือน พะยูนตาย 3 ตัว คงไม่ใช่เรื่องดีเลย สถานการณ์พะยูนที่สัตหีบกำลังวิกฤตถึงขีดสุด และหากเราไม่ทำอะไรเลย
คำว่าจบบริบูรณ์อาจมาถึงอย่างแท้จริง…
หมายเหตุ-ตอนนี้กำลังทำแผนโลมา 14 สุดท้ายที่สงขลา พะยูนตรัง โลมาสีชมพูดอนสัก/ขนอม พอเสร็จจากนี้อาจมีส่วนนำไปประยุกต์ใช้ได้ จะพยายามครับ”
#พะยูนดงตาล
รายละเอียดเพิ่มเติม: https://www.js100.com/en/site/news/view/126248
CR:Thon Thamrongnawasawat