*สื่อสิ่งพิมพ์เยอรมนี เปิดโปง บุคคลชั้นโลก ทำธุรกรรมฟอกเงินในปานามา *

สำนักข่าวต่างประเทศรายงานจากเมืองมิวนิก ประเทศเยอรมนี  มีสำเนาเอกสารลับ 11.5 ล้านฉบับที่บุคคลลึกลับนำมาเปิดโปงผ่านหนังสือพิมพ์ "ซุดดอยเชอร์" ของเยอรมนี เมื่อวันอาทิตย์ คือการตีแผ่พฤติกรรมการเงินของบุคคลมีชื่อเสียงจากหลากหลายแวดวงสังคมทั่วโลก ไม่ว่าจะเป็นผู้นำประเทศ นักการเมืองระดับสูง นักธุรกิจชื่อดัง ดารานักแสดงทำเงิน และนักกีฬาอาชีพที่ทุกคนต้องรู้จัก ผ่านการทำ "ธุรกรรมลับ" ร่วมกับบริษัทมอสแซค ฟอนเซกา ที่ปรึกษาด้านกฎหมายซึ่งมีสำนักงานอยู่ในปานามา ตลอดระยะเวลาเกือบ 40 ปีที่ผ่านมา

รายงานเอกสารลับของมอสแซค ฟอนเซกา หรือ "เอกสารปานามา" ที่ซุดดอยเขอร์ได้รับ และส่งต่อให้กับองค์กรสื่ออีกมากกว่า 100 แห่งทั่วโลก รวมถึงสมาคมผู้สื่อข่าวสืบสวนนานาชาติ ( ไอซีไอเจ ) ที่มีสำนักงานใหญ่อยู่ในกรุงวอชิงตัน มีขนาดไฟล์ที่ใหญ่ถึง 2.6 เทระไบต์ คือเครื่องพิสูจน์ที่ชัดเจนว่า ยังเป็นการยากที่โลกจะหลุดพ้นจากระบบนายทุนที่ขับเคลื่อนเศรษฐกิจด้วยแนวคิด "เงินคือพระเจ้า" และ "ผลประโยชน์ต้องมาก่อน" เห็นได้ชัดจากการที่ลูกค้าของมอสแซค ฟอนเซกา มีรายชื่อของสมาชิกระดับสูงในกลุ่มก่อการร้ายรวมอยู่ด้วย

นอกเหนือจากให้บริการด้านกฎหมายและการบริหารจัดการสินทรัพย์แล้ว มอสแซค ฟอนเซกา คือบริษัทรับทำธุรกรรมลับทางการเงินที่มีขนาดใหญ่เป็นอันดับ 4 ของโลก แม้มีพนักงานเพียง 600 คน แต่สามารถดูแลบริษัทคู่ค้ามากกว่า 214,000 แห่ง ในมากกว่า 30 ประเทศ ส่วนใหญ่เป็น "บริษัทเงา" ที่จดทะเบียนในหมู่เกาะโพ้นทะเล ทั้งนี้ การเปิดบัญชีเงินฝากและจดทะเบียนเพื่อจัดตั้งบริษัทในต่างประเทศไม่ใช่เรื่องผิดกฎหมาย แต่แน่นอนว่าการที่ปานามาเป็นประเทศที่กฎหมายมี "ความคลุมเครือ" ในเรื่องนี้อยู่แล้ว จึงทำให้มีช่องโหว่เกิดขึ้น กรณีเอกสารลับปานามาถือเป็นหนึ่งในการเปิดโปงข้อมูลลับครั้งยิ่งใหญ่ที่สุดของโลก โดยจำนวนเอกสารที่เผยแพร่ครั้งแรกในคราวเดียวมีจำนวนมากกว่าเอกสารการทูตของรัฐบาลสหรัฐ ที่ "วิกิลีกส์" นำออกมาเผยแพร่ครั้งแรกเมื่อปี 2553 และการที่นายเอ็ดเวิร์ด สโนว์เดน อดีตพนักงานสัญญาจ้างของสำนักงานความมั่นคงแห่งชาติสหรัฐ ( เอ็นเอสเอ ) เปิดโปงระบบ "ปริซึม" ที่เป็นเครือข่ายการสอดแนมข้อมูลประชาชนของรัฐบาลวอชิงตัน เมื่อปี 2556

ปานามาซึ่งเป็นประเทศขนาดเล็กในลาตินอเมริกาที่มีประชากรเพียง 4 ล้านคน เป็นหนึ่งในรัฐที่มีชื่อเสียงในด้านนโยบายการลงทุนที่ค่อนข้างเปิดให้เป็นเสรีอย่างมาก เห็นได้ชัดจากการใช้ดอลลาร์สหรัฐเป็นสกุลเงินหลักของประเทศ และการดำเนินงานเรื่องคลองปานามา ที่สร้างรายได้คิดเป็นร้อยละ 80 ของผลิตภัณฑ์มวลรวมในประเทศ ( จีดีพี ) แต่ไม่อาจปฏิเสธได้เช่นกันว่า ความเสรีด้านการลงทุนที่รัฐบาลปานามาเปิดโอกาส สร้าง "ช่องทางลับ" ให้กับการทำข้อตกลงด้านการเงินระหว่างกลุ่มผู้มีอิทธิพลกับสถาบันการเงินท้องถิ่น องค์กรระหว่างประเทศหลายแห่งจึงขึ้นบัญชีดำปานามาให้เป็นประเทศต้องสงสัยมีการฟอกเงินมากที่สุดแห่งหนึ่งของโลก