วัดจอมสวรรค์ ศูนย์รวมโบราณวัตถุ และศิลปวัตถุ สมบัติสำคัญของชาติ

 

 

 

ที่วัดจอมสวรรค์ บนถนนยันตรกิจโกศล ตำบลทุ่งกวาว เมืองแพร่ เราพูดคุยกับมัคคุเทศก์น้อยจิติอาสาน้องภีม ดช.ไกรวิชญ์ ฉิมภารส อายุ 13 ปี ซึ่งกำลังจะเลื่อนชั้นเป็นชั้น ม.1 รร.พิริยาลัย ในปีการศึกษาหน้า มัคคุเทศก์น้อย เล่าประวัติความเป็นมาของวัดแห่งนี้ให้เราฟังด้วยความมั่นใจ ว่าวัดแห่งนี้สร้างสมัยรัชกาลที่ 5 เมื่อ พ.ศ. 2437 โดยชาวเงี้ยว ซึ่งมีถิ่นฐานอยู่ในพม่า และเดินทางมาค้าขายที่เมืองแพร่ เมื่อเกิดเหตุการณ์เงี้ยวปล้นเมืองแพร่ วัดจึงถูกปล่อยให้ทรุดโทรม ต่อมาชาวไทยใหญ่ก็ช่วยกันบูรณะ  และได้รับดูแลจากชุมชน ที่เป็นเอกลักษณ์สำคัญก็คือการทอผ้าเพื่อห่มพระธาตุที่จำลองมาจากมหาเจดีย์ชเวดากองของพม่า

 

 

ภายในวัดมีโบราณวัตถุที่มีคุณค่าของเมืองแพร่และชาติไทย  กรมศิลปากรจึงจดทะเบียนไว้เป็นสมบัติของชาติ เมื่อวันที่ 27 สิงหาคม พ.ศ. 2533 เพื่อจะให้มีการอนุรักษ์ไว้ให้ลูกหลานสืบไป และมีพระพุทธรูปคู่คือพระจอมสวรรค์ ซึ่งเป็นปางขอฝน 

 

 

วัดจอมสวรรค์ เป็นวัดเก่าแก่สร้างด้วยศิลปะพุกาม (พม่า) มีศิลปวัตถุและโบราณวัตถุที่สวยงามและทรงคุณค่า ศาลาการเปรียญและกุฎิ อยู่ในอาคารเดียวกัน ตัวอาคารสร้างด้วยไม้สักทั้งหลัง มีหลังคาเล็กใหญ่ลดหลั่นกันเป็นชั้นรวม 9 ชั้น ฝาผนังแบ่งเป็นตอนๆ คล้ายข้ออ้อย  ภายในแสดงให้เห็นฝีมือการตกแต่งอย่างวิจิตรบรรจง เสาและเพดานประดับกระจกสีงดงาม มีบันไดขึ้นลงด้านหน้า 2 ข้าง ประดับด้วยทองเหลือง ตีและเจาะให้เป็นลวดลายแบบพม่า เสาไม้ในส่วนของอาคารที่เป็นโบสถ์ลงรักปิดทอง ตกแต่งลวดลายคล้ายสีทองน้ำ มีข้อความเป็นภาษาพม่า จารึกไว้รอบเสามีจำนวนทั้งสิ้น 35 ต้น เสาอื่นๆ อีก 14 ต้น ลงรักปิดทองและประดับกระจกสี เจดีย์มีรูปทรงแบบพม่า คือ มีเจดีย์ใหญ่อยู่กลางรายล้อมด้วยเจดีย์เล็กทั้ง 4 ด้าน ด้านละ 3 องค์ 

โบราณวัตถุภายในวัด ได้แก่ คัมภีร์โบราณที่ทำจากงาช้าง ดอกไม้หิน ปืนคาบศิลา หลวงพ่อสานซึ่งเป็นพระพุทธรูปที่สร้างโดยใช้ไม้ไผ่สานเป็นองค์ลงรัก ปิดทอง มีพระพุทธรูปงาช้าง ศิลปะแบบพม่า และคัมภีร์งาช้าง หรือคัมภีร์ปาติโมกข์ ซึ่งนำงาช้างมาบดแล้วอัดเป็น แผ่นบาง เขียนลงรักแดง จารึกเป็นอักษรพม่า ทั้งโดดเด่นด้วยบุษบกลวดลายวิจิตรงดงาม ประดิษฐานพระพุทธรูปหินอ่อน

 

...

 

บุษบง บุษปวณิช