รู้จักว่าที่นายกรัฐมนตรีเคียร์ สตาร์เมอร์แห่งสหราชอาณาจักร หรือ เซอร์ เคียร์ สตาร์เมอร์ วัย 61ปี สตาร์เมอร์ เกิดในปีพ.ศ. 2505 ที่กรุงลอนดอน ประเทศอังกฤษ มีพ่อเป็นช่างทำเครื่องมือ และแม่ทำงานเป็นพยาบาล สตาร์เมอร์ มักจะแนะนำตัวเองอย่างถ่อมตนเมื่อเขาพูดคุยกับบรรดาผู้มีสิทธิ์เลือกตั้งชาวอังกฤษ โดยกล่าวว่าการที่มารดาของเขาต้องดิ้นรนต่อสู้กับความเจ็บป่วยมาตลอดชีวิตนั้น ทำให้เขารู้สึกขอบคุณระบบบริการสุขภาพแห่งชาติ (NHS) ของอังกฤษเป็นอย่างมาก
นอกจากนั้น เขายังเป็นสมาชิกคนแรกในครอบครัวที่ได้เข้ารับการศึกษาในมหาวิทยาลัย โดยเขาเรียนวิชากฎหมายที่มหาวิทยาลัยลีดส์ และสำเร็จการศึกษาระดับบัณฑิตวิทยาลัยที่มหาวิทยาลัยออกซ์ฟอร์ดแล้ว เริ่มทำงานเป็นทนายความในปี 2530 ว่าความในคดีใหญ่ๆหลายคดี ซึ่งรวมถึงคดีฟ้องร้องบริษัทเชลล์, บริษัทแมคโดนัลด์ และคดีการปิดเหมืองของนางมาร์กาเร็ต แทตเชอร์ อดีตนายกรัฐมนตรีอังกฤษจากพรรคอนุรักษ์นิยม
นอกจากนี้ ยังเป็นที่ปรึกษาด้านสิทธิมนุษยชนในช่วงที่มีการทำข้อตกลงสันติภาพกู๊ดฟรายเดย์แห่งไอร์แลนด์เหนือ (Northern Ireland Good Friday Agreement) ในยุคที่นายกรัฐมนตรีโทนี แบลร์ ดำรงตำแหน่ง
ในปี 2551 สตาร์เมอร์ได้รับตำแหน่งผู้อำนวยการสำนักงานอัยการสาธารณะ ซึ่งเป็นใบเบิกทางให้เขาก้าวขึ้นเป็นหัวหน้าสำนักงานอัยการสูงสุด (Crown Prosecution Service) ของอังกฤษ
ได้รับตำแหน่งอัศวิน (Knight) ในปี 2557 เพื่อเป็นการยกย่องในบทบาทการทำงานที่โดดเด่นในกระบวนการยุติธรรมทางอาญา และในปีต่อมาเข้าได้รับเลือกให้เข้ามาทำหน้าที่ในรัฐสภาอังกฤษ โดยดำรงตำแหน่งรัฐมนตรีฝ่ายกิจการการเข้าเมือง และรัฐมนตรีฝ่ายกิจการการนำอังกฤษแยกตัวออกจากสหภาพยุโรป (Brexit)
ในปี 2563 เขาได้รับการแต่งตั้งให้เป็นผู้นำพรรคแรงงาน และได้ผลักดันให้เกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ภายในพรรค หลังจากนายเจเรมี คอร์บิน อดีตหัวหน้าพรรคแรงงาน ประกาศลาออก ภายหลังจากที่เขาทำให้พรรคสูญเสียที่นั่งในรัฐสภาครั้งใหญ่สุดเป็นประวัติการณ์ในการเลือกตั้งปี 2562
ก่อนชนะการเลือกตั้งในปีนี้ สตาร์เมอร์ได้ประกาศวาระ "ทศวรรษแห่งการเริ่มต้นใหม่ของชาติ (Decade of National Renewal)" หลังจากที่พรรคแรงงานระบุว่าอังกฤษได้เผชิญกับการปรับลดการใช้จ่ายและมาตรฐานการครองชีพที่ถดถอยลงเป็นเวลานานหลายปีภายใต้การบริการของพรรคอนุรักษ์นิยม
สำหรับผลการนับคะแนนล่าสุด พรรคแรงงานมี 412 ที่นั่ง ส่วนพรรคอนุรักษ์นิยมมี 121 ที่นั่ง
สภาสามัญชนแห่งสหราชอาณาจักร (House of Commons) มีสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร (สส.) จำนวน 650 คน โดยแต่ละคนเป็นตัวแทนเขตเลือกตั้ง หรือพื้นที่ส่วนหนึ่งส่วนใดของประเทศ เสียงเกินกึ่งหนึ่งคือ 326 เสียง ขณะที่พรรคอื่น ๆ อย่างพรรคเสรีประชาธิปไตย (Liberal Democrats) จะได้ 61 ที่นั่ง พรรคปฏิรูปสหราชอาณาจักร (Reform UK) จะได้ 13 ที่นั่ง ส่วนที่เหลือเป็นพรรคอื่น ๆ เช่น พรรคชาติสก็อต (Scottish National Party) จะได้ 10 ที่นั่ง
ผลการเลือกตั้งนี้จะทำให้พรรคแรงงานมีเสียงเกินเสียงข้างมาก 170 ที่นั่ง แต่ยังน้อยกว่าคะแนนเสียงข้างมากของพรรคแรงงานเมื่อครั้งอยู่ภายใต้การนำของ นายโทนี แบลร์ เมื่อปี 2540 หรือ คศ.1997 ที่ครองเกินเสียงข้างมากไป 179 เสียง
ย้อนไปในการเลือกตั้งปี 2562 หรือ คศ.2019 ชัยชนะของพรรคอนุรักษนิยมที่นำโดยนายบอริส จอห์นสัน ได้รับเสียงข้างมากไปเพียง 80 ที่นั่ง
#เลือกตั้งสหราชอาณาจักร